Maart 2024
-
Inhoudsopgave
1. Programma voorjaarsbijeenkomst
2. Contributie 2024
3. Stofwisseltour 22 juni 2024
4. De DNA dialogen: een artikel overgenomen uit NEMO kennislink
5. Logo keuze
1. Programma voorjaarsbijeenkomst
1. Programma voorjaarsbijeenkomst
Programma bijeenkomst belangenvereniging LOA/LOHN
Datum: 20 april 2024
Adres: Greepzaal, 4e verdieping in het MUMC+, P. Debyelaan 25, 6229 HX Maastricht
10:00-10:30 Binnenkomst met koffie en vlaai
10:30-10:35 Welkomst speech
10:35-11:00 Korte introductie door alle aanwezigen
Blok 1: Genetica
11:00-11:20 Spreker 1: DNA diagnostiek -> Debby Hellebrekers - Laboratoriumspecialist Klinische Genetica MUMC+
11:20-11:40 Spreker 2: Het voorkomen van de overdracht van LHON -> Bert Smeets, Hoogleraar Genoomanalyse met aandachtsgebied Mitochondriële Aandoeningen, Maastricht University
11:40-12:00 Spreker 3: Honours Studenten Groep Maastricht Universityover hun project
12:00-13:00 Lunch
Blok 2: Klinische zorg en behandeling
13:00-13:20 Spreker 4: Behandeling -> Noel Bauer, oogarts, Neuro-ophtalmologie
13:20-13:35 Spreker 5: Vitamine B12 -> John Suijker, Belangenvereniging LOA/LHON
13:40-14:00 Korte pauze
Blok 3: Het leven met LOA/LHON
14:00-14:20 Spreker 6: Hulpmiddelen en toegankelijkheid -> Mario de Nijs, Technisch Directeur Babbage
14:20-14:40 Mijn leven met LOA/LHON -> Dana Verboom, ervaringsdeskundige
14:40-15:10 Algemene ledenvergadering
Blok 4: Rondetafelgesprekken in verschillende thema’s + rondleidingen in het lab
15:15-15:45 Rondetafelgesprek 1
15:45-16:15 Rondetafelgesprek 2
16:15-16:45 Rondetafelgesprek 3
16:45-17:45 Drankjes & Borrelhapjes
De plek waar wij samenkomen is de Greepzaal, 4e verdieping in het MUMC+. Er is voldoende (betaalde) parkeergelegenheid beschikbaar. Komt u met het openbaar vervoer? Reis dan met de trein naar Maastricht, centraal station en neem vanaf hier bus 5 richting Heugum via MUMC, 7 richting Randwijck, of 15, richting Eijsden via MUMC, deze stoppen voor het MUMC. Het is ook mogelijk om in Heerlen of Maastricht over te stappen op Arriva stoptrein 18 tot station Maastricht Randwijck, vanaf hier is het 600 meter lopen. Indien gewenst dan halen wij u daar graag op! Meld dit even bij uw aanmelding, wij kunnen hier rekening mee houden.
Aanmelden voor de bijeenkomst kunt u
hier
doen!
2. Contributie 2024
Vriendelijk verzoeken wij u om uw contributie voor 2024 over te maken op bankrekening NL22 SNSB 0706 1527 78 t.n.v. Belangenvereniging LOA/LHON, Veenendaal.
Jaarbijdrage: € 21,--
Wij willen u hartelijk danken voor uw spoedige betaling.
3. Stofwisseltour 22 juni 2024
Locatie
Boerderij de Weistaar
Rottegatsteeg 6
3953 MN Maarsbergen
Afstanden
In 2024 is het mogelijk om op je racefiets, tourfiets, e-bike of mountainbike mee te fietsen of te wandelen.
Fietsen: 40, 80, 120 of 160 kilometer (iedere 40 kilometer kom je terug op de locatie)
Mountainbiken: 30 of 60 kilometer
Wandelen: 5, 10 (rolstoelvriendelijk), 14 of 18 kilometer
Programma*
Dit jaar is het mogelijk voor fietsers van de 40 en 80 kilometer, mountainbikers van de 30 en 60 kilometer en wandelaars van de 5, 10, 14 en 18 kilometer in de ochtend of de middag te starten. Het is echter wel de bedoeling dat onderstaande starttijden aangehouden worden en dat fietsers uit dezelfde teams na iedere 40 kilometer weer met elkaar starten bij boerderij de Weistaar. Op deze manier komt iedereen ongeveer op dezelfde tijd aan voor de lunch en de cheque-uitreiking in de middag.
Starttijden ochtend
08.00 uur: wandelaars 18 km
08.15 uur: mountainbikers 60 km
08.30 uur: fietsers 160 en 80 km
08:45 uur: wandelaars 14 km
09.45 uur: wandelaars 10 km
10.00 uur: mountainbikers 30 km
10.30 uur: start 120 en 40 km
10:45 uur: start 5,5 km
Lunch 12.00 - 13.30 uur
Starttijden middag
12.45 uur: wandelaars 18 km
13.00 uur: fietsers 80 km
13.15 uur: mountainbikers 60 km
13.30 uur: wandelaars 14 km
14.30 uur: wandelaars 10 km
15.00 uur: fietsers 40 km
15.15 uur: mountainbikers 30 km
15.30 uur: start 5 km
Cheque uitreiking en groepsfoto 18.00 uur
Diner 18.30 - 20.30 uur
*Voorlopige programma
Inschrijfkosten
Wij vragen iedere deelnemer (fietsers, wandelaars en begeleiders) 40 euro aan inschrijfkosten om de Stofwisseltour te kunnen organiseren. Deelnemers ontvangen:
Stuurbord of startnummer
Koffie/thee bij ontvangst met ‘s ochtends iets lekkers
Snacks voor onderweg
Lunch(buffet)
Aandenken
Consumpties zijn niet inbegrepen.
Fiets- of wandelshirt
We hebben ervoor gekozen om geen fiets- of wandelshirt bij het inschrijfgeld te stoppen uit duurzaamheidsoverweging. We willen iedereen wel vragen om aan de Stofwisseltour deel te nemen in het Stofwisseltourshirt.
Zit je oude shirt van 2023 nog goed?
Trek deze dan aan tijdens de Stofwisseltour.
Heb je nog geen shirts of is je oude shirt toe aan vervanging?
Bestel dan een nieuw shirt.
Wil je een (nieuw) shirt bestellen?
Is je oude shirt aan vervanging toe of heb je nog geen shirt? Bestel deze dan van 1 januari tot en met 21 april 2024 via het online formulier dat wij aan je toesturen.
De kosten voor een shirt zijn:
Fietsshirt 42,70 per persoon excl. verzendkosten
Wandelshirt 28,50 per persoon excl. verzendkosten
Het is mogelijk om je shirt gratis af te halen bij het aanmelden op zaterdag 22 juni.
Diner
Voor wie wil kan ook blijven dineren. Inschrijven voor het avondbuffet kan bij het aanmelden voor de Stofwisseltour. De kosten hiervoor zijn 30 euro en je kunt je bij het aanmelden hiervoor opgeven.
Niet opgegeven bij het aanmelden?
Heb jij je bij jouw inschrijving niet aangemeld voor het avondbuffet of ben je supporter en wil je graag mee-eten? Stuur dan een e-mail naar stofwisseltour@elefunds.nl en vermeld hierbij om hoeveel personen het gaat, je naam, tussenvoegsel, achternaam, straatnaam, huisnummer, postcode en woonplaats vóór 1 juni 2024. Dan sturen wij je een factuur per e-mail naar je op. Betaal deze factuur voor 10 juni 2024 en je bent verzekerd van lekkere maaltijd.
Graag horen wij van u of u belangstelling hebt om aan de stofwisseltour deel te nemen. De hieraan verbonden kosten zijn voor uw eigen rekening. Bij voldoende belangstelling kunnen wij een team namens onze vereniging samenstellen.
4. De DNA dialogen: een artikel overgenomen uit NEMO kennislink
In onderstaand artikel wordt een bijdrage geleverd door onze vereniging.
Aanpassen embryo-DNA: hoeveel mensen hebben het nodig?
Wat vertellen de cijfers ons?
In deze serie voor De DNA dialogen stellen we ons de vraag: dat ingrijpen in embryonaal DNA, is het wel nodig? Over hoeveel mensen hebben we het eigenlijk, die hier baat bij zouden kunnen hebben?
Een lid van het Adviespanel van De DNA dialogen stelde de redactie laatst een vraag die ons aan het denken zetten: stel dat het veilig kan, dat ingrijpen in embryonaal DNA, en wordt toegestaan om erfelijke ziektes te voorkomen (dus niet om mensen te verbeteren), hoeveel mensen zouden hier dan baat bij kunnen hebben? Die vraag bleek nog niet zo makkelijk te beantwoorden: want het hangt ervan af onder welke voorwaarden je deze techniek toestaat, en hoeveel mensen dit zouden willen. En als je dat getal weet, volgen daar weer vele andere vragen op.
Want wat weet je dan? Stel dat het er maar heel weinig zijn, wordt het dan niet veel te duur? Wie moet dat betalen? Wij als samenleving, of alleen de mensen die het kunnen betalen? En moeten we het dan wel doen? Allemaal relevante vragen waar we als NEMO Kennislink de komende tijd nog in duiken. Maar laten we eerst maar eens beginnen met de vraag: over hoeveel mensen hebben we het? Deze experts durfden een voorzichtige schatting te maken.
Niet nodig
Eline Bunnik, universitair docent aan de afdeling Medische Ethiek, Filosofie en Geschiedenis van de Geneeskunde van het Erasmus MC en voorzitter van de Landelijke Indicatiecommissie Pre-implantatie Genetisch Testen (PGT, ook wel embryoselectie genoemd), verwacht dat maar ‘heel weinig’ mensen gebruik zullen maken van de techniek: “Ik schat een handvol per jaar.” Bunnik ziet de mogelijkheid om in te grijpen in embryo-DNA vooral als aanvulling op de bestaande techniek van embryoselectie, een ivf-behandeling waarbij vroege embryo’s onderzocht worden op een ernstige, erfelijk genetische aandoening en alleen die embryo’s in de baarmoeder worden geplaatst waarbij de aanleg niet is gevonden: “Voor de groep mensen die het met PGT niet lukt om aan een gezond embryo te geraken, zou CRISPR-Cas een optie kunnen zijn.”
Daarnaast ziet Bunnik een mogelijkheid voor een kleine groep mensen waarbij het herhalingsrisico op een erfelijke aandoening 100% is, waardoor deze groep geen kans heeft op gezonde embryo’s. “In dit geval zou het gaan om een zeer zeldzame situatie waarin twee mensen die allebei deze ernstige aandoening hebben, een kind met elkaar willen krijgen. Dat zijn misschien een paar koppels per jaar.”
Bunnik is er ‘in principe niet op tegen’, maar denkt dat het ingrijpen in embryo-DNA om erfelijke ziekten te voorkomen niet nodig is: “Enkel in een heel uitzonderlijk geval. Maar ik denk dat de technische risico’s nu te groot zijn, en we nog te weinig weten van de maatschappelijke impact ervan. Voor de meeste stellen die in Nederland te maken hebben met een erfelijke ziekte, is het mogelijk om met PGT een gezond embryo te selecteren met hun eigen genetische materiaal. We hebben hiermee voor bijna iedereen die een genetisch eigen kind wil krijgen, al een optie, zonder dat je daarmee een erfelijk risico doorgeeft -wat je in het geval van CRISPR-Cas nog niet kunt garanderen.”
Honderden mensen
Martina Cornel, hoogleraar Community Genetics & Public Health Genomics bij het Amsterdam UMC, schat het aantal mensen dat gebruik zou willen maken van CRISPR-Cas hoger in: “Als je weet dat het niet alle paren die starten aan PGT lukt om een gezond kind te krijgen, dan zijn PGT-cliënten misschien geïnteresseerd in een andere benadering. Slechts ongeveer de helft krijgt een kindje, en de andere helft niet. Van alle PGT-cliënten gaat het misschien om een paar honderd mensen per jaar, maar dat weten we niet.” Cornel’s berekening klopt: veertig tot vijftig procent van de stellen die een PGT-traject aangaan, is binnen drie ivf-behandelingen zwanger. Gezien de prognose voor 2024 van 800 tot 900 PGT-behandelingen, en het gemiddeld aantal van 2,3 behandelingen dat een paar heeft, kom je uit op ongeveer 200 mensen per jaar.
Klinisch embryoloog in het Maastricht UMC+ en landelijk coördinator PGT Edith Coonen verwacht van niet: “Onder de mensen bij wie drie pogingen niet tot het gewenste resultaat hebben geleid, zit ongetwijfeld een deel dat niet meer verder wil of kan met PGT en eventueel door zou willen met CRISPR-Cas.” Van alle PGT-behandelingen lukt volgens Coonen ook een deel niet, vanwege bijvoorbeeld het uitblijven van succesvolle innesteling van het embryo, of een lage respons op de hormoonbehandeling (waarbij geen of te weinig eicellen worden aangemaakt): “Dat los je met het ingrijpen in embryo-DNA niet op. Je kunt je in dat licht ook afvragen of we dan niet beter kunnen investeren in onderzoek naar de reden waarom mensen geen gezonde embryo’s aanmaken of niet zwanger worden.”
Levenslang monitoren
En dan is er natuurlijk nog de groep mensen die voortijdig afhaakt of nu niet aanklopt bij het Maastricht UMC+ voor een PGT-traject, omdat mensen opzien tegen het intensieve ivf-traject of een verdere medicalisering van de zwangerschap. Heel veel geïnteresseerden uit deze groep verwacht Coonen niet: “Het ingrijpen in embryonaal DNA is een nog veel ingewikkelder proces dan PGT en het is moeilijker om te voorzien welke risico’s dat met zich meebrengt. Ook na de bevalling van een gezond kind, zal dit kind medisch gemonitord moeten blijven.”
Volgens Cornel moet je bij de groep die mogelijk interesse heeft om in te grijpen in embryo-DNA, ook de mensen meetellen met een mitochondriële aanleg. Zij melden zich nu niet aan voor een PGT-traject, omdat er in hun geval sprake is van 100% (herhalings)risico. Het zou hier om ‘enkele koppels’ gaan, volgens Cornel: “Zij staan zeer open voor deze nieuwe techniek. De enige mogelijkheid die ze nu hebben op een gezond embryo, is een zogenaamd drie ouder embryo (red: waarbij de kern uit een bevruchte eicel in een andere leeggemaakte eicel wordt geplaatst zodat een embryo ontstaat met genetisch materiaal van twee vrouwen en één man), maar dat zijn tot nu toe nog maar twee succesvolle zwangerschappen geweest, in het buitenland.” Coonen verwacht ook dat onder de groep mensen met een mitochondriële aandoening interesse zal zijn: ““Ik kan me voorstellen dat zij ja zeggen tegen CRISPR-Cas, omdat PGT voor hen geen oplossing is.”
Klein aantal geen argument
Ad Alblas, voorzitter van de belangenvereniging van mensen met de mitochondriële aandoening LOA/LHON (Leber’s Opticus Atrofie/Lebers Hereditaire Opticus Atrofie) kan dat beamen: “Binnen onze vereniging kijkt iedereen reikhalzend uit naar deze techniek.” LOA/LHON is een zeer zeldzame erfelijke aandoening van de oogzenuw waarbij mensen op jonge leeftijd (meestal tussen de 15 en 25 jaar oud) slechtziend of blind worden. LOA wordt veroorzaakt door een mutatie in het mitochondriële DNA en wordt alleen via de vrouwelijke lijn doorgegeven: het herhalingsrisico is 100%. Mannen kunnen het niet doorgeven, maar worden vijf keer vaker dan vrouwen getroffen door symptomen.
In Nederland hebben tussen de 300 en 400 mensen de aandoening LOA/LHON (de belangenvereniging telt ongeveer zestig mensen). Zorgen over de mogelijke nadelige effecten op de samenleving van deze techniek, heeft Alblas nog niet gehoord: “Op die manier hebben wij het er binnen onze vereniging niet over. Ik zie vooral dat iedereen die dit heeft, gewoon een normaal, gezond leven wil leiden, zonder beperkingen. Wij hopen dat deze aandoening uitgebannen gaat worden voor het nageslacht.”
Dat het aantal mensen met een herhalingsrisico van 100% maar een zeer kleine groep is, vindt Cornel geen argument om de techniek dan maar niet toe te passen: “We doen vaak alleen maar iets aan vaak voorkomende problemen, maar bij de genetica hebben we nogal wat mensen die te maken hebben met een zeldzame ziekte. Daar maken we juist wel werk van, omdat al die mensen bij elkaar er wel heel veel zijn.” Ook dat klopt: er bestaan meer dan 7500 verschillende erfelijke ziekten waarvan een deel wordt veroorzaakt door een mutatie in één gen, een mono-genetische aandoening (red: aandoeningen die in aanmerking komen om te behandelen met CRISPR-Cas, omdat je met deze techniek maar één gen tegelijkertijd kunt aanpakken). Ook Alblas vindt een klein aantal geen overtuigend argument: “De totale som van alle zeldzame ziekten is ontzettend groot. Er wordt geschat dat in de Europese Unie 30 miljoen mensen lijden aan een zeldzame erfelijke ziekte.”
CRISPR-Cassen in embryo-DNA?
Nog even de feiten op een rij: we hebben het hier over de mogelijkheid om het DNA van menselijke embryo’s aan te passen, met het doel om bepaalde erfelijke ziekten te voorkomen voor volgende generaties. De naam van de techniek die hierbij wordt toegepast is CRISPR-Cas. Hiermee kunnen wetenschappers genen, die bepaalde erfelijke ziektes veroorzaken, uit het DNA van embryo’s verwijderen en/of vervangen door gezonde genen.
Dit kan al wel, maar het mag nog niet: de actie van de Chinese onderzoeker Jiankui He leidde in 2018 tot internationale verontwaardiging én een wereldwijde afspraak om geen aanpassingen te doen aan menselijk embryo-DNA. In theorie — in de praktijk kan dit nog niet — biedt deze techniek ook de mogelijkheid om embryo’s andere eigenschappen te geven. Kans op extra spiergroei bijvoorbeeld, of een bepaalde kleur ogen. In dit artikel kijken we alleen naar de techniek van CRISPR-Cas om genen die zijn belast met een erfelijke aandoening te repareren, niet om menselijke eigenschappen te verbeteren.
5. Logo keuze
We zijn bezig met het vernieuwen van ons logo en willen graag uw input. Tijdens de bijeenkomst kunt u uw stem kunt uitbrengen.